Gölyazı 'Apolyont', 'Ağlayan Çınar' ve leyleklerle birlikte bir yaz günü
APOLYONT
Tarihin verdiği
yorgunlukla, yan yatmış ulu bir çınar…
Lakin, yaşamaktan umudunu kesmemiş, uzanmış öylesine…
Bağrı yanık, yaprakları hüzün, içi kan
ağlarcasına!
Savaşlara, acılara, kara sevdalara, tercüman olurcasına!
Ardında sevgi bahçesi, açamayan gonca bir gül;
Önünde, oluk oluk göz yaşlarının eseri, koca bir göl… (*)
Mevsimlerden Sonbahar, hazanın hüznün adı sonbahar!..