Kaybolan şehirler, yitik insanlar!..
Sabahın ilk ışıklarını görebilmek için, başımı hafifçe yukarıya doğru kaldırıyorum!.. ama yeterli gelmiyor!.. biraz daha, biraz daha kaldırmam gerek başımı, görebilmem için aydınlığı!..
Gözlerim açık ve engin mavilikleri arıyor!.. etrafımda yemyeşil ağaçların, rüzgârla hışıldayan seslerini duymak, güneşin, başımın üzerinde tabak gibi alabildiğine geniş ve tüm sokağa yayılan güçlü