Git gidebildiğin yere…
Martıları bir başka sevdim İstanbul’da…Sırları çok, tanıklıkları çok!
Hele bir vapur kuytusunda..
Giderken Kadıköy'den Karaköy'e...
Takılmak var ya kanatlarına!
Dalgalarla yarışırcasına çığlık çığlığa!..
Ve uzaklardan seslenir Orhan Veli bir anda!;
Heeey !
Ne duruyorsun be,
at kendini denize.
Geride bekleyenin varmış,
aldırma!
Görmüyor musun